تمرکز گرایی یکی از مفاهیم کلیدی در روانشناسی و آموزش است که به نحوه تفکر و رفتار افراد در شرایط مختلف اشاره دارد. جان پیاژه، روان‌شناس معروف، نظریه‌هایی در مورد فرآیندهای شناختی و تأثیر آن‌ها بر یادگیری و توسعه شناختی ارائه کرده است.
تمرکز گرایی در نظریه پیاژه
پیاژه معتقد بود که کودکان در مراحل مختلف رشد شناختی، توانایی‌های متفاوتی در پردازش اطلاعات و درک مفاهیم دارند. تمرکز گرایی به معنای تأکید بر جزئیات خاص و نادیده گرفتن کل تصویر است. او این نظریه را در چهار مرحله رشد شناختی توصیف کرد:
- مرحله حسی-حرکتی: در این مرحله، کودکان اطلاعات را از طریق حواس و حرکات خود جذب می‌کنند و هنوز توانایی تفکر انتزاعی را ندارند.
- مرحله پیش‌عملی: در این مرحله، کودکان شروع به تفکر نمادین می‌کنند اما هنوز در تفکر منطقی محدود هستند.
- مرحله عمل منطقی: در این مرحله، تفکر منطقی توسعه می‌یابد و کودکان قادر به حل مسائل پیچیده‌تر می‌شوند.
- مرحله عمل انتزاعی: در این مرحله، توانایی تفکر انتزاعی کامل می‌شود و فرد قادر به تفکر در مورد مفاهیم پیچیده و نظریه‌ها می‌شود.
تمرکز گرایی یکی از مفاهیم کلیدی در روانشناسی و آموزش است که به نحوه تفکر و رفتار افراد در شرایط مختلف اشاره دارد.
تمرکز گرایی در نظریه پیاژه
پیاژه در چهار مرحله رشد شناختی توضیح می‌دهد که چگونه کودکان در فرآیند یادگیری به تمرکز گرایی می‌رسند:
- مرحله حسی-حرکتی
- کاربرد: در این مرحله، کودکان از طریق حواس و حرکات خود اطلاعات را جذب می‌کنند.
- آمار: حدود 60% از یادگیری در این مرحله از طریق تجارب حسی انجام می‌شود.
- مرحله پیش‌عملی
- کاربرد: در این مرحله، کودکان شروع به تفکر نمادین می‌کنند.
- حقایق جالب: 70% از کودکان در این مرحله قادر به حل مسائل ساده هستند.
- مرحله عمل منطقی
- کاربرد: در این مرحله، تفکر منطقی توسعه می‌یابد.
- آمار: 80% از کودکان در این مرحله می‌توانند مسائل پیچیده‌تری را حل کنند.
- مرحله عمل انتزاعی
- کاربرد: توانایی تفکر انتزاعی کامل می‌شود.
- حقایق جالب: 90% از بزرگسالان در این مرحله قادر به تفکر انتزاعی هستند.
فهم تمرکز گرایی در نظریه‌های پیاژه به ما کمک می‌کند تا روش‌های مؤثرتری برای آموزش و یادگیری طراحی کنیم که به توانایی‌های شناختی دانش‌آموزان توجه داشته باشد.
